چهار خصلت خدا پسند

مزاح پیغمبر

اطاعت از شوهر

استمناء یا خود ارضایی

روشهایی برای جلوگیری از استمناء

1-     سعی کنید به هنگام خواب شکم شما بیش از حد معمول پر نباشد.

2-     از پوشیدن لباس های تنگ و چسبان اجتناب کنید.

3-     از نگاه کردن به مناظر، فیلم ها و تصاویر تحریک کننده جداً خوداری کنید و به محض مواجه شدن با این امور چشم خود را بسته و یا به زمین و یا آسمان نگاه کنید، دوستان، آنقدر اینترنت مطالب خوبی دارد که لزومی ندارد تصاویر منحرف را نگاه کنید.

4-     از شنیدن و خواندن مباحث و مطالب جنسی و حتی شوخی های جنسی و تحریک کننده و فکر کردن در این امور جداً پرهیز کنید.

5-     از خوردن مواد غذایی که محرک است مانند: خرما، پیاز، فلفل، تخم مرغ، گوشت قرمز، غذاهای پر چرب، حتی المقدور اجتناب و به میزان ضرورت اکتفا کنید.

6-     قبل از خواب حتماً مثانه خود را تخلیه نمایید.

7-     از نوشیدن افراط گونه آب و مایعات پرهیز کنید(به خصوص شب ها و قبل از خوابیدن).

8-     هیچ گاه بدن عریان خود را در آینه نگاه نکنید.

9-     از دست ورزی اندام جنسی خود اجتتاب کنید و به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی دست ورزی نکنید مخصوصا هنگامی که در رختخواب هستید.

10-هرگز به رو نخوابید.

11-به منظور تخلیه انرژی زاید بدن به طور منظم و زیاد ورزش کنید.

12-هیچ گاه بیکار نباشید و برای اوقات فراغت خود برنامه داشته باشید و آن را با مطالعه، ورزش، عبادت، کتاب و ... پر کنید.

13-هرگز در مکانی خلوت و تنها و دور از نظر دیگران نباشید.

14-هرگاه مورد هجوم افکار جنسی واقع شدید، در مکان خلوت و دور از نظر دیگران به سر نبرید بلکه در مجالس عمومی وارد شوید و در آنجا به سر برید. بهترین روش پیشنهادی در این حالت این است که به دوستانتان تلفن زده و با آنها مدتی صحبت کنید.

15-هفته ای یکی دو روز روزه مستحبی بگیرید و اگر توان آن را ندارید روزه اخلاقی بگیرید؛ یعنی، میزان صرف غذا را کاهش و فاصله هر وعده غذا را افزایش و تعداد دفعات غذا را کاهش دهید و به حداقل خوراک اکتفا کنید.

16-با نامحرم رفتار متکبرانه داشته باشید و از سخنان ملایمت آمیز با آنها خودداری کرده و از نرمی و لینت در کلام با آنها اجتناب ورزید.

17-هیچ گاه با نامحرم و جنس مخالف در مکان خلوت و دور از نگاه دیگران باقی نمانید، حتی برای آموزش و ... .

18-قرآن زیاد بخوانید و درباره معانی آیات آن فکر کنید و از همه مهم تر تا قبل از این که شما را خواب نگرفته به رختخواب نروید(سعی کنید زمانی که می خواهید به رختخواب بروید با خواندن کتاب افکار جنسی را از خود دور کنید).

19-به محض بیدار شدن رختخواب را  ترک کنید.

20-اگر قصد استحمام دارید و مورد هجوم افکار جنسی واقع هستید از استحمام خودداری کنید.

21-زمانی انسان استمناء می کند که تحریک شده باشد، پس بار دیگر می گویم از فکرهای بد چه صحنه هایی که قبلا دیده ایدو چه مواردی که به اقتضای جوانیِ خود دوست دارید جدا خود داری کنید.

22-بار دیگر تأکید می کنم تا قبل از این که شما را خواب نگرفته به رختخواب نروید.

23-با خواندن کتاب خود را سر گرم کرده و به مسائل جنسی مطلقا فکر نکنید.

چند توصیه دیگر

ورزش کنید و وقتتان را پر کنید بی کاری باعث وسوسه شیطان و باعث رفتن به سوی استمناء است.

فیلم سکس و مستحجن را نگاه نکنید چون باعث می شود دوباره تحریک شده استمناءکنید.

آدم عاقل کاری نمی کند که دچار مریضی بشود و این کار به دلیل سند پزشکی، مریضی ایجاد
می کند و مرگ و پیری زودرس در انتظار کسانی هست که استمناء می کنند.

هر چه زود تر به فکر ازدواج باشید، البته در شرایط فعلی ازدواج مشکل است من هم می دانم ولی
می توانید روزه بگیرید که این کار راه پیشگیری از استمناء می باشد.

بعضی افرادی که زیاد استمناءمی کنند چشمشان گود می افتد و واقعاً  قیافه شان زشت و کریه می شود، حیف نیست زیبایی که خدا به انسان داده با استمناء  نابود کنیم.

آقا جان استمناء حواس را ضعیف می کند اگر می خواهید چشمهایتان بیشتر ضعیف نشود ترک کنید، نهایت کار استمناء کوری است.

کسانی که 2 یا 3 بار در روز استمناء می کنند به دلیل پر کاری غده هیپوتالاموس ممکن است دچار پریشانی فکر و مشکلات روحی بشوند و بعضی از این افراد دچار جنون همیشگی می شوند و دیگر کاری نمی شود برای اینها انجام داد.

گاهی اوقات فکر می کنم بعضی از فرزندان این مملکت استمناء می کنند ولی نمی دانند که چه ظلمی به خود می کنند چه خطراتی برای آنها دارد.

متأسفانه آموزش و پرورش مملکت در این مورد کوتاهی می کنند و دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان را از خطرات این کار آگاه نمی کند.

البته هر چه قدر هم که استمناء کردید همان جا اراده کنید که دیگر این کار را نخواهید کرد.

اگر حرف مرا در مورد بالا قبول ندارید به متخصصین مغز و اعصاب داخلی و غدد درون ریز مراجعه کنید و صحت حرف های بنده را می فهمید.

از نظر متخصّصین خارج شدن منی به روش طبیعی بهتر از غیر طبیعی است، در روش غیر طبیعی شما از لحاظ روحی ارضا نمی شوید و ممکن است به بیماری های روحی غیر قابل درمان مبتلا شوید.

یک مورد دیگر این است که افراد مبتلا به استمناء بعد از مدتی دچار کج شدن ستون فقرات می شوند، می توانید خودتان را در آینه ببینید به نیمرخ ستون فقرات خود در آینه نگاه کنید و از لحاظ هیکل
بدنتان شبیه افراد پیر می شود و حتماً به دکتر داخلی و اعصاب و غدد مراجعه کنید و اگر عوارض در بدنتان نبود خدا را شکر کنید.

زمانی که احساس می کنید تحریک شده اید می توانید از یک حوله که با آب سرد شده یا چیزی مثل آن استفاده کنید تا اعصاب خود را تسکین بدهید و دست به این کار نزنید به این صورت که حوله را پهن کنید و به پشت روی آن بخوابید.

کمی به خداوند باور داشتن در جلوگیری از اعتیاد به این عمل مؤثر است.

در خلوت

اتقوا معاصى الله فى الخلوات فان الشاهد هو الحاکم. (نهج البلاغه)

ترجمه:

در خلوت و تنهایى هم، از گناه و نافرمانى بپرهیزید، زیرا همان کسى که گناه شما را مى‏بیند (یعنى خداوند) خودش نیز درباره آن، داورى خواهد کرد.

شرح:

گروهى از افراد کوته فکر هستند، که گمان مى‏کنند اگر در خلوت و تنهایى، مرتکب گناه شوند، و کسى شاهد گناه آنها نباشد، از کیفر و مجازات در امان خواهند بود. غافل از آنکه خداوند، در همه جا حاضر است، و در خلوت و تنهایى هم، شاهد اعمال بندگان خویش است.
امام صادق علیه‏السلام مى‏فرماید: کسیکه در تنهایى مرتکب گناه مى‏شوند، مثل کسى است که در یک کشتى، داخل اطاقک خصوص خود، نشسته است و کف آن را سوراخ مى‏کند. گرچه کسى شاهد این عمل زشت و نادرست نیست، تا از آن جلوگیرى کند، یا آن شخص را به مجازات رساند، ولى چنین کسى، مجازات عمل خود را خواهد دید، زیرا به خاطر کار زشت او، دیگران هم صدمه خواهند دید. چون سرانجام، آب دریا، از سوراخ آن اتاقک بلا خواهد آمد، و همه کشتى را، با تمام سرنشینان آن غرق خواهد کرد.
پس گناه، اگر در خلوت و تنهایى صورت گیرد، هم شخص گناهکار به مجازات خواهد رسانید، هم به روى جامعه اثر بد خواهد گذاشت.
از سوى دیگر، انسان در رابطه با خدا، باید بداند که: هرچند در خلوت و تنهایى مرتکب گناه شود، و کسى شاهد او نباشد، ولى خداوند، او را مى‏بیند و شاهد گناهان اوست. به این ترتیب، شخص گناهکار، در روز رستاخیز، از داورى خداوند توانا و بینا که خود آن گناه را دیده است - هیچ راه فرارى نخواهد داشت.

نامه پدرى به پسرش

ابوقحانه پدر ابوبکر در طائف سرگرم کارهاى شخصى خود بود، روزى قاصدى را دید که نامه اى از سوى فرزندش ابوبکر برایش آوره ، نامه را باز کرد دید چنین نوشته است :
از طرف خلیفه رسول خدا به سوى ابوقحافه ، امام بعد: مردم مرا به عنوان خلیفه رسول خدا صلى اللّه علیه وآله برگزیده اند و به این امر راضى شده اند امروز من جانشین پیامبر صلى اللّه علیه وآله هستم ، چنانچه نزد ما بیایى و مرا به این منصب بپذیرى ، نیکوکارى کرده اى.
ابوقحافه که فرزندش را به نیکویى مى شناخت و از طرفى از شخصیت و لیاقت حضرت على علیه السلام هم آشنایى کامل داشت ، به قاصد گفت : چه باعث شد که على از این مقام برکنار گردید؟
قاصد: کمى سن على علیه السلام و سابقه کشتار او در قریش او را بر کنار ساخت .
ابوقحافه : اگر در امر خلافت افزایش سن و سال معتبر باشد، سال من از ابوبکر بیشتر است پس چرا مرا خلیفه نکردند؟ انصاف این است که در حق على علیه السلام ظلم نمودند، چه آنکه بارها رسول خدا صلى اللّه علیه وآله ما را به بیعت با على علیه السلام ماءمور گردانید.
آرى مطلب به قدرى واضح و روشن است که حتى ابوقحافه نمى تواند باور کند که چرا حضرت على علیه السلام برکنار شد، مگر مى شود آفتاب عالمتاب را انکار کرد؟ مگر مى توان حق کشى هاى و ستمهاى بازیگران دنیا پرست را نادیده انگاشت ، باز هم شکرش باقى است که پدرى بر ضد پسرش حق را بگوید. حالا پاسخ نامه پدر را به پسر خود خوب بخوانید و نیک در اطراف گفته هایش بیندیشید تا از این رهگذر نیز به پشت پرده هاى کتمان دست یابید:
ابوقحافه در پاسخ فرزندش ابوبکر چنین نوشت :
نامه اى که فرستاده بودى رسید، ولى نامه تو را بسان نامه کم عقلى یافتم ، چه آنکه بعضى از گفته هایت بر خلاف گفته هاى دیگر در آن نامه مى باشد، یکبار مى گویى من خلیفه رسول خدا صلى اللّه علیه وآله هستم ، بار دیگر مى گویى مرا مردم به خلافت پذیرفتند این مطلب جز غلط اندازى و اشتباهکارى چیزى نیست (زیرا خلیفه خدا را باید خدا و رسولش تعیین کنند نه مردم
پسرم ! در امرى وارد مشو که بیرون شدن از آن سخت و دشوار باشد، سرانجام اینکار بى فرجامى و پشیمانى است و تو را در روز حشر هدف ملامت و سرزنش قرار دهند، براى هر امرى ورود و خروج هست ، هر سرازیرى سربالایى دارد، تو به خوبى مى دانى که لایق تر و شایسته تر از تو در خلافت کیست ؟ چنان باش که گویا خدا را مى بینى ، مواظب باش ‍ نافرمانى از خداوند نکنى. و لا تدعن صاحبها فان ترکها الیوم اخف علیک و اسلم لک ؛ صاحب خلافت را از حقش برکنار مکن ، امروز ترک این منصب براى و آسان و سالمتر است ، خود را به دشوارى و سیه روزى میفکن. (اقتباس از ناسخ التواریخ خلفاء ج 1، ص 129.)

1- قطّان از عبد الرّحمان از ... ابن عبّاس روایت می کند که حضرت پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم به على علیه السّلام فرمودند: یا على شیعیان تو در روز قیامت خوشبخت و کامروایند پس هر کس به یکى از شیعیان تو اهانتى کند ترا اهانت کرده، و هر کس چنین کند مرا نیز اهانت کرده و هر کس به من اهانت کند خداوند او را براى همیشه در آتش دوزخ عذاب کند و چه بد سرانجامى است.

یا على تو از منى و من از تو، جان تو از جان من و سرشت تو از سرشت من و شیعیان تو از زیادى سرشت ما آفریده شده‏اند، هر که آنها را دوست بدارد ما را دوست داشته و هر کس به آنها بغض ورزد به ما بغض ورزیده و هر که با آنها دشمنى کند با ما دشمن است و هر که با آنها مهربانى کند با ما مهر ورزیده است.

یا على هر گونه گناه و عیبى از پیروان تو آمرزیده است، یا على به پیروانت نوید ده که روز قیامت آن لحظه که در مقام محمود بایستم از آنها شفاعت میکنم.

یا على پیروان تو پیروان خدایند و یاران تو یاران خدا و دوستان تو دوستان خدا و جمعیت و حزب تو حزب خداست.

یا على هر کس ترا دوست دارد سعادتمند، و هر کس ترا دشمن دارد بدبخت است.( امالى صدوق ص 11)

 2- ابو سعید هاشمى از حضرت رضا علیه السّلام از پدرانش از حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم از جبرئیل، از میکائیل، از اسرافیل، از خداوند بزرگ نقل میکند که فرمود:

على علیه السّلام حجّت من است در آسمانها و زمین بر تمام موجودات و مخلوقات من، عمل هیچ کس از بندگانم را نپذیرم مگر با اقرار بولایت على علیه السّلام بعد از نبوّت و پیامبرى احمد علیه السّلام رسول من، على دست گسترده منست بر بندگانم و نعمتى است که او را ارزانى داشته‏ام بر هر کس از بندگانم که دوستش دارم، پس هر کس از بندگانم را دوست داشتم ولایت و شناخت على را باو شناساندم، و دشمنى من با بندگانم بخاطر روگرداندن آنهاست از معرفت و ولایت او، بعزّتم سوگند و بجلالم قسم هیچ کدام از بندگانم دوست على نباشد مگر اینکه او را از دوزخ دور داشته و روانه بهشت سازم و هیچ کس دشمن على نباشد و از ولایتش بازنگردد مگر اینکه او را دشمن داشته و روانه دوزخش سازم و دوزخ بد سرانجامى است براى آنها.( امالى صدوق ص 134)

3- ابو حمزه ثمالى از حضرت زین العابدین علیه السّلام نقل میکند از قول جناب سلمان فارسى رضوان اللَّه علیه گوید: روزى در محضر مقدس رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم نشسته بودم، ناگهان حضرت على علیه السّلام وارد شد، پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم باو فرمود: یا على آیا ترا مژده ندهم؟ عرضکرد: چرا اى رسول خدا، فرمود این دوست من جبرئیل است خبر میدهد که خداوند بدوستان و شیعیان تو هفت خصلت عنایت فرموده: مداراى دم مرگ، انس در هنگام وحشت، روشنائى در تاریکى، آسودگى هنگام ترس دیگران عدالت و دادگرى در سنجش اعمال، گذشتن از صراط، ورود ببهشت هشتاد سال پیش از دیگران. (امالى صدوق ص 202)‏

رفاقت با سه کس ممنوع

هر گاه على علیه السلام به منبر مى رفت ، مى فرمود:
مسلمان باید از رفاقت و دوستى سه کس اجتناب کند؛
1. آدم بى باک و هرزه (در گفتار و رفتار)
2. احمق (کم عقل).
3. دروغگو.
زیرا آدم بى باک و هرزه ، کارهایش را به تو آرایش مى دهد و مى خواهد که تو هم مانند او باشى ، چنین شخصى هرگز به درد دین و آخرت تو نمى خورد، دوستى با او جفا و سخت دلى و رفت و آمدنش بر تو، ننگ و عار است .
و اما احمق ، هرگز خیر و خوبى از او به تو نمى رسد. هنگام مشکلات امیدى به او نیست ، اگر چه در حل آن تلاش کند و چه بسا اراده کند بر تو خیرى رساند (ولى به واسطه حماقتش ) به تو ضرر مى زند. پس مرگ او بهتر از زندگى اوست و سکوت او بهتر از سخن گفتنش و دورى از وى بهتر از نزدیکى با او مى باشد.
و اما دروغگو، هیچگاه زندگى با او بر تو گوارا نیست ، سخنان تو را نزد دیگران مى برد و گفته آنان را نزد تو مى آورد، هرگاه صحبتى را تمام کند سخن دیگرى را شروع مى کند، ممکن است گاهى راست هم بگوید ولى مردم باور نکنند، مى کوشد مردم را به یکدیگر دشمن سازد، در سینه شان کینه برویاند. پس از خدا بترسید و مواظب خویشتن باشید و ببینید که با چگونه افرادى رفاقت مى کنید و طرح دوستى مى ریزید.(بحار الانوار ج 74، ص 205)