1- قطّان از عبد الرّحمان از ... ابن عبّاس روایت می کند که حضرت پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم به على علیه السّلام فرمودند: یا على شیعیان تو در روز قیامت خوشبخت و کامروایند پس هر کس به یکى از شیعیان تو اهانتى کند ترا اهانت کرده، و هر کس چنین کند مرا نیز اهانت کرده و هر کس به من اهانت کند خداوند او را براى همیشه در آتش دوزخ عذاب کند و چه بد سرانجامى است.
یا على تو از منى و من از تو، جان تو از جان من و سرشت تو از سرشت من و شیعیان تو از زیادى سرشت ما آفریده شدهاند، هر که آنها را دوست بدارد ما را دوست داشته و هر کس به آنها بغض ورزد به ما بغض ورزیده و هر که با آنها دشمنى کند با ما دشمن است و هر که با آنها مهربانى کند با ما مهر ورزیده است.
یا على هر گونه گناه و عیبى از پیروان تو آمرزیده است، یا على به پیروانت نوید ده که روز قیامت آن لحظه که در مقام محمود بایستم از آنها شفاعت میکنم.
یا على پیروان تو پیروان خدایند و یاران تو یاران خدا و دوستان تو دوستان خدا و جمعیت و حزب تو حزب خداست.
یا على هر کس ترا دوست دارد سعادتمند، و هر کس ترا دشمن دارد بدبخت است.( امالى صدوق ص 11)
2- ابو سعید هاشمى از حضرت رضا علیه السّلام از پدرانش از حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم از جبرئیل، از میکائیل، از اسرافیل، از خداوند بزرگ نقل میکند که فرمود:
على علیه السّلام حجّت من است در آسمانها و زمین بر تمام موجودات و مخلوقات من، عمل هیچ کس از بندگانم را نپذیرم مگر با اقرار بولایت على علیه السّلام بعد از نبوّت و پیامبرى احمد علیه السّلام رسول من، على دست گسترده منست بر بندگانم و نعمتى است که او را ارزانى داشتهام بر هر کس از بندگانم که دوستش دارم، پس هر کس از بندگانم را دوست داشتم ولایت و شناخت على را باو شناساندم، و دشمنى من با بندگانم بخاطر روگرداندن آنهاست از معرفت و ولایت او، بعزّتم سوگند و بجلالم قسم هیچ کدام از بندگانم دوست على نباشد مگر اینکه او را از دوزخ دور داشته و روانه بهشت سازم و هیچ کس دشمن على نباشد و از ولایتش بازنگردد مگر اینکه او را دشمن داشته و روانه دوزخش سازم و دوزخ بد سرانجامى است براى آنها.( امالى صدوق ص 134)
3- ابو حمزه ثمالى از حضرت زین العابدین علیه السّلام نقل میکند از قول جناب سلمان فارسى رضوان اللَّه علیه گوید: روزى در محضر مقدس رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم نشسته بودم، ناگهان حضرت على علیه السّلام وارد شد، پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم باو فرمود: یا على آیا ترا مژده ندهم؟ عرضکرد: چرا اى رسول خدا، فرمود این دوست من جبرئیل است خبر میدهد که خداوند بدوستان و شیعیان تو هفت خصلت عنایت فرموده: مداراى دم مرگ، انس در هنگام وحشت، روشنائى در تاریکى، آسودگى هنگام ترس دیگران عدالت و دادگرى در سنجش اعمال، گذشتن از صراط، ورود ببهشت هشتاد سال پیش از دیگران. (امالى صدوق ص 202)
